Epiri dhe epiriotët, Butrinti kujton konkluzionin e kolosit të arkeologjisë shqiptare

Parku i Butrintit sjell në kujtesë një shënim të Selim Islamit, një ndër kolosët e arkeologjisë shqiptare, me kontribut dhe në Butrint.

E ilustruar me muret e Butrinit, sillet në kujtesë ky shënim:

“Gjalpë Chaonia. Epiri i lashtë

Pas mesit të shekullit IV para Krishtit, rajoni midis gjirit të Ambrakisë, maleve Keraune dhe vargmalit të Pindit do të mendohet si Epiri “dhe banuesit e tij epirotët” në të gjitha burimet letrare.

Emrat që lindën pas bashkimit të Molosëve, Thesprotëve, Kaonëve dhe fiseve më të vogla në një subjekt të madh politik, kurrë nuk u bënë shprehje e një entiteti etnik. Me sa duket, ato u krijuan nga mënyra e kompromisit për të qetësuar rivalitetet e vjetra hegjemonike midis fiseve të mëdha të këtij rajoni.

Në veri të saj, ky entitet kufizohet me botën ilire.

Nëse burimet letrare sjellin dëshmi të plota se popullsia e këtij rajoni nuk ishte helenike, ata heshtin për lidhjet etnike me fqinjët e tyre veriorë”.